Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

Μήνυμα από τη λεβεντογέννα...




"Να σταθώ στα πόδια μου" λοιπόν. Από τη λεβεντογέννα Κρήτη, ένα βίντεο κλιπ που... «στιγμάτισε ήδη αυτές τις εκλογές» και που «κάνει τους πολιτικούς να τρέμουν». Και άλλα τέτοια...
Θα χαλάσω λίγο το κλίμα της λεβεντιάς και της υπερηφάνειας αλλά θα μου επιτρέψετε να  εκφράσω μερικές αντιρρήσεις, με το θάρρος (ίσως και την άγνοια κινδύνου) του ξενομπάτη. Με τη ματιά του ανταποκριτή στο νησί τα τελευταία έξι χρόνια και με την εμπειρία της επαφής μου με τους ανθρώπους της Κρήτης, που μου δίνει αυτή η δουλειά.

Λοιπόν, λυπάμαι που θα σας εκπλήξω αλλά στην Κρήτη δεν υπάρχουν μόνο μαυροφορεμένοι, μονίμως θυμωμένοι, μουσάτοι με στιβάνια. Στην Κρήτη ζουν περίπου 700.000 άνθρωποι. Καθημερινοί άνθρωποι που πάνε το πρωί στο γραφείο ή στο χωράφι τους, που δημιουργούν, που δουλεύουν στα ξενοδοχεία, στην εφορία  ή στο super market. Που έχουν τις ίδιες αγωνίες με τους υπόλοιπους κατοίκους αυτής της χώρας.  Που πάνε τα παιδάκια τους στις παιδικές χαρές, που περιμένουν στη στάση για το λεωφορείο, που ψάχνουν στις αγγελίες για δουλειά.  Κανονικοί άνθρωποι δηλαδή.

Το βίντεο κλιπ ακουμπά στη "λεβεντιά" των Κρητικών για να δώσει γραμμή κατά των πολιτικών. Και αυτό είναι το... «συγκλονιστικό» μήνυμα που στέλνει η Κρήτη για αυτές τις εκλογές. «Ο Κρητικός είναι αψής, δε σηκώνει πολλά πολλά, έχει βλέμμα αγριωπό και μαζί του καλλιά να μην τα βάνεις». Το βίντεο κλιπ ακουμπά (και) στην κακώς εννοούμενη λεβεντιά των Κρητικών για να περάσει το συγκεκριμένο μήνυμα. Στη λεβεντιά του μαύρου πουκάμισου και του στιβανιού που όταν χορεύει ραγίζουν τα τσιμέντα. Σας διαβεβαιώνω, αυτός που βλέπετε στο βίντεο κλιπ ΔΕΝ είναι ο μέσος Κρητικός και δυστυχώς ΔΕΝ είναι ούτε ο καλύτερος Κρητικός.

Ο μαυροπουκαμισάς με τα στιβάνια δυστυχώς συνδέεται πια περισσότερο με την παραβατική συμπεριφορά στο νησί. Ασφαλώς δε φταίει ούτε η κρητική ενδυμασία, ούτε η παράδοση της Κρήτης. Φταίει το γεγονός ότι το στιβάνι και το μαύρο πουκάμισο υιοθετήθηκε άγαρμπα τα τελευταία χρόνια ως το ...outfit της παρανομίας, δείχνοντας έλλειψη σεβασμού ακόμα και σε όσα συμβολίζουν για τους κρητικούς τα συγκεκριμένα ρούχα.

Και επειδή ακόμα δεν έχουν στερέψει στο νησί τα δάκρυα για τον Βαγγέλη Γιακουμάκη, θα σας θυμίσω πως με κάτι τέτοιους λεβέντες και παληκαράδες έμπλεξε το παιδί. Και για να σας προβληματίσω λίγο ακόμα θα σας πω ότι σας τα γράφω αυτά τη μέρα που ξεψύχησε μετά από 8 χρόνια μάχης με το θάνατο ο αστυνομικός Στάθης Λαζαρίδης, από τη φονική ενέδρα των παλληκαράδων στα Ζωνιανά. Σας τα γράφω τις μέρες που ακόμα ένα παιδί 15 χρονών βρίσκεται στο νοσοκομείο μετά από ομαδική επίθεση και κακοποίηση από συνομίληκούς του σε χωριό στα νότια του Ηρακλείου.

Ασφαλώς το πρόβλημα δεν είναι το ίδιο το βίντεο κλιπ, αλλά ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται. Σε ένα βίντεο κλιπ άλλος βάζει Κρητικούς, άλλος βάζει δυο ερωτευμένους, άλλος βάζει εξωγήινους. Περί ορέξεως και περί τέχνης δε μου πέφτει λόγος. Το πρόβλημα είναι το μήνυμα και οι καθοδηγούμενες συνδηλώσεις του συγκεκριμένου καλλιτεχνικού έργου. Όταν αυτό προβάλλεται ως «το βίντεο που ήδη σημάδεψε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου», τότε αρχίζουν τα προβλήματα, που ασφαλώς θα έπρεπε να τα υποψιαστούν και οι δημιουργοί του αν και νομίζω πως και οι ίδιοι απολαμβάνουν τα χιλιάδες likes, άσχετα με το από που προέρχονται.  Και δυστυχώς, με μια πρόχειρη έρευνα είδα ότι προέρχονται εξίσου από αριστερούς και από χρυσαυγίτες. Εξίσου από μόνιμους οπαδούς συνομοσιολογιών, αλλά και σοβαρούς ανθρώπους που αγαπούν την Κρήτη.

Το μήνυμα που πήραμε είναι «Όλοι ίδιοι είναι, τους βαρεθήκαμε, μην ψηφίσετε κανέναν, μην του δώσετε ούτε το χέρι όταν έρθει κάποιος στο καφενείο  - να σταθούμε στα πόδια μας». Πολύ εύκολο, πολύ εύπεπτο και πολύ βολικό. Πράγματι, είμαστε όλοι δυσαρεστημένοι από το πολιτικό προσωπικό και οι Κρητικοί, και οι Αθηναίοι και οι Καλαματιανοί (αν και εδώ που τα λέμε, πάντα θα βρεθεί κάποιος να πει πως δεν είναι και όλοι ίδιοι, δεν ψήφισαν π.χ. όλοι τα μνημόνια - και δε θα 'χει και άδικο). Αλλά, για την οικονομία της συζήτησης, ας πάρουμε ως δεδομένο το δίκαιο της αγανάκτησής μας. Μετά τι γίνεται; Μετά θα σηκωθούμε να χορέψουμε με τα στιβάνια, θα ραγίσουν τα τσιμέντα, οι πολιτικοί θα πάθουν έμφραγμα και τα πολυτελή τους αυτοκίνητα θα εκραγούν; Τι θέλει να πει ο ποιητής και, για να έχουμε καλό ρώτημα, ποιον ακριβώς βάζει για να μας το πει;

Μήπως τον Κρητικό που έδινε τα μεγαλύτερα ποσοστά πανελλαδικά στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, που έδωσε από τα μεγαλύτερα ποσοστά πανελλαδικά στον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη, αλλά και τα μεγαλύτερα ποσοστά πανελλαδικά στο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος; (Ίσως κάποιος πιο ειδικός από μένα να πρέπει να κάνει μια ανάλυση για αυτή την επιτυχία του νησιού να είναι πάντα με το ρεύμα). Ή μήπως μας τα λέει αυτά ο Κρητικός που είχε τα μεγαλύτερα ποσοστά στην απορρόφηση των επιδοτήσεων, με πολλές από τις οποίες αγοράστηκαν μπόλικα ...φετίχ της "κρητικής λεβεντιάς" όπως τα Navara και τα Hilux με τα φιμέ τζάμια;

Η Κρήτη σήμερα αγωνίζεται να δώσει διαφορετική εικόνα από τα κλισέ που της φορτώσανε. Στην Κρήτη υπάρχουν οι καθημερινοί άνθρωποι, που σας έλεγα νωρίτερα. Που άσχετα από το τί ψηφίζουν (ή αν ψηφίζουν) είναι βαθύτατα πολιτικοποιημένοι. Είναι οι άνθρωποι που αυτές τις μέρες δείχνουν συμπόνια στους πρόσφυγες, που κατεβαίνουν στις πορείες, που δρουν πολιτικά έστω και αν δεν είναι οργανωμένοι, που αναγνωρίζουν και κοιτούν κατάματα  τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους. Είναι νέοι άνθρωποι που στύβουν το μυαλό τους και δημιουργούν στον πρωτογενή τομέα, στο εμπόριο, στην τεχνολογία, στις τέχνες και αλλού. Και αυτοί δε φορούν στιβάνια, δεν είναι μόνιμα αγριωποί και δεν παίζουν κατ' ανάγκη λύρα  από τα γεννοφάσκια τους.

* Α, και κάτι ακόμα. Ίσως να σας σοκάρω αλλά στην Κρήτη υπάρχουν και γυναίκες. Επίσης θυμωμένες με τα μνημόνια και την υποκρισία των πολιτικών. Παρόλα αυτά, δεν περίσσεψε ούτε μισό πλάνο για να χωρέσει μία από αυτές στο συγκεκριμένο βίντεο κλιπ.